اگرچه برخی از گونه ها میوه خشک عالیجناب خشک نشده اند، اما هنوز رطوبت طبیعی کمی دارند.
اشکال کمتر شناخته شده میوه خشک شامل سبزیجات کم آب (فلفل خشک یا گوجه فرنگی) است، در حالی که میوه خشک شده با شکر و آب میوه های تبخیر شده، محصولات کم آب با رطوبت بسیار کم، میوه های خشک سنتی محسوب نمی شوند.
این محصولات و همچنین محصولات آب‌رسانی‌شده مانند «آب آلو» یا رب گوجه‌فرنگی بازسازی‌شده، از دسته‌بندی «میوه خشک» در پرسش‌نامه‌های رژیم غذایی و آمار تجارت دوری می‌کنند.
حتی اگر دارای امضاهای شیمیایی منحصربه‌فردی با میوه‌های خشک سنتی هستند.رایج ترین انواع میوه خشک سنتی مصرفی در جدول 1 ذکر شده است.
مقادیر تولید بر اساس داده های قابل ردیابی از گزارش های تجاری رسمی است و بنابراین ممکن است به میزان قابل توجهی حجم تولید واقعی را دست کم بگیرد.
به عنوان مثال، تخمین محصول خرما در جهان بیش از 8 میلیون تن متریک است که بزرگترین تولید میوه خشک را تا حد زیادی فراهم می کند. با این حال، تنها حدود 12 درصد از خرماهای برداشت شده برای تجارت شرطی شده و در آمار رسمی گنجانده شده است.
در حالی که بقیه برای تهیه شربت، خوراک ذخیره، پوشش های محافظ یا مصرف محلی استفاده می شود. به طور طبیعی، بیشترین مصرف سرانه میوه خشک در منطقه شمال آفریقا/خاورمیانه، منطقه اصلی کاشت نخل خرما است.
بنابراین، مصرف سرانه خرما در برخی از کشورهای عربی ممکن است از 30 کیلوگرم در سال فراتر رود. برای مقایسه، در ایالات متحده، تنها حدود 7 درصد از جمعیت عمومی مصرف روزانه میوه خشک سنتی را گزارش کردند.
اروپایی‌ها فقط گاهی اوقات میوه خشک مصرف می‌کنند، به طوری که بیش از نیمی از پاسخ‌دهندگان در برخی کشورها، مانند هلند، ادعا می‌کنند که هرگز میوه خشک نمی‌خورند، اگرچه ممکن است به طور منظم میوه‌های خشک مصرف کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.